3/28/2011

Sao Vicente - Santos

Mi alvenis al Sao Vicente, ĉemara urbo proksime al Sao Paulo, kie mi tuj iĝis tria filino de ĉarmega familio. Ni kun kelkaj lokaj esperantistoj tuj iris al la marbordo por baniĝi, kion mi tre ĝuis, la akvo estis varma kaj estis grandaj ondoj. (Jes, mi ĉiam diras maro, kvankam estas oceano, sed por ni kompatindaj hungaroj ĉiu akvo pli granda ol nia lago Balaton estas jam maro). Poste ni manĝis tre bongustan tagmanĝon, eĉ donis pecon de banano al simieto kiu loĝas sur la arboj en la ĝardeno de mia gastigfamilio.

Posttagmeze ni iris al la marbordo por disdoni varbilojn pri Esperanto al la promenantoj. Ni laboris en grupetoj. Ĉe nia grupeto estis ĉiam mi, kiu alparolis la homojn en Esperanto, parolante pri mi kaj mia vizito. Poste Felipe aŭ Diego tradukis ĉion en la portugalan kaj informis ilin iom pri Esperanto. Ni estis ege sukcesaj, la homoj estis tre interesiĝantaj. Poste ni iris al granda bazaro manĝeti kaj ĉirkaŭrigardi. Tie mi parolis kun ĉiliano kaj argentino (kompreneble pri Esperanto), do mi tuj povis provi miajn voseadon kaj argentinaĵojn en parola lingvo. Ili funkcias :)

No comments:

Post a Comment